Γεννιέσαι. Και σε μεγαλώνουν να πιστεύεις ότι όλα είναι πιθανά.Δυνατά. Κι ότι όλα σου αξίζουν.Όλα τα καλά.Τα καλύτερα.Τα υπέροχα.Και το πιστεύεις.Οτι η ζωή σου χρωστάει.Αλλά κάποια στιγμή μεγαλώνεις κι άλλο. Και βλέπεις οτι δεν σου χρωστάει η ζωή τα φραουλολιβάδια της.
Αντιθέτως,για να φτάσεις στα φραουλολιβάδια που ούτε ξέρεις τί και πού είναι,μόνο που πιστεύεις οτι εκεί είναι υπέροχα κι εσυ θα΄σαι υπέροχη όταν φτάσεις,...για να φτάσεις, πρέπει να περπατήσεις πάνω σε καυτά μαύρα βότσαλα και σε κινούμενη άμμο και να κολυμπήσεις σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και θολές λίμνες με τέρατα στο βυθό τους και σε ορμητικά ποτάμια που σε παρασέρνουν και σε κάνουν να ξεχνάς τα φραουλολιβάδια και τ'όνομά σου μαζί.Και περπατάς.Και κολυμπάς.Και μερικές φορές πετάς για λίγο.Πέφτεις και ξανασηκώνεσαι και στο δρόμο κλαίς μερικές φορές κι απογοητεύεσαι και μετά παίρνεις δύναμη από κάπου,κάπως,κάπου τη βρίσκεις τη δύναμη και συνεχίζεις χαμογελώντας.
Και φοβάσαι και λιγάκι αλλά δεν πειράζει,αξίζουν τα φραουλολιβάδια.Γιατί αν δεν αξίζουν αυτά, τότε τι; τα βότσαλα; τα νερά που κόντεψαν να σε πνίξουν;εσύ; που κάποτε πίστεψες οτι άξιζες τα πάντα;
Οι αξίες σου μεταλλάχτηκαν και μπουρδουκλώθηκαν ε; Και νιώθεις ότι γίνεσαι μικρή και λίγη κι ότι τα φραουλολιβάδια είναι μακριά κι άπιαστα.
Δεν είναι έτσι;
Κι αφού τα πόδια σου έχουν καεί και γδαρθεί και ματώσει και βραχεί και δαγκωθεί γιατί να συνεχίσεις;
Μόνο που...το ερώτημα είναι τελικά,γιατί να μην συνεχίσεις;έχεις προσπαθήσει τόσο πολύ ρε συ κι ο δρόμος είναι ακόμα απλωμένος μπροστά σου.Κι ας μην είναι στρωμένος με φραουλοπέταλα.
Κι αν, εκεί, στο δρόμο σου παίρνεις φόρα και κουτουλάς σε τοίχους, ε και τί μ'αυτό; κι αν αγαπήσεις κι αγαπηθείς και μετά πληγώσεις και πληγωθείς,ε και λοιπόν; όλα κομμάτια του δρόμου είναι κι ο δρόμος τελικά γίνεται κομμάτι σου.
Κι αν, ακόμη,δε φτάσεις στα φραουλολιβάδια, δε γαμιέται;
Αν μείνεις στα καυτά βότσαλα θα σου φτιάξω γάντια φούρνου για τα πόδια σου κι αν αποφασίσεις να βουτήξεις στα κύμματα θα σου δώσω μπρατσάκια.
Μόνο μη μου στεναχωριέσαι για το εύλογο.Είναι πολύ λίγο.
Ξέρεις,κάτω από τα βότσαλα, αν ψάξεις, έχει μικρά σκουληκάκια και σαλιγκαράκια της θάλασσας και καμμιά φορά μπορεί βρείς μικροσκοπικά κοχυλάκια που θα'θελες, οταν τα κοιτάς, να γίνεις μικροσκοπική κι εσύ και να τα κάνεις σπίτι σου. Το ίδιο ευχόσουν όταν ήσουν μικρό κοριτσάκι και τα έβλεπες,θυμάσαι πώς ενθουσιαζόσουν; αν μπορείς να ενθουσιαστείς το ίδιο και τώρα, η καρδιά σου είναι ασφαλής.Το ξέρεις;
Kάποτε είχα μια συλλογή από σπίτια.
skip to main |
skip to sidebar
www.thezeitgeistmovement.com
Πληροφορίες
Από σύννεφο σε σύννεφο...
- 17
- Adis
- Captain Nemo
- Deadend mind
- Dr. Aparadektos
- Elikas
- Feeling.Minnesota
- Fight Back
- Flonsavardu
- Happypepper
- Island
- It Is
- Karyatida
- KKMοίρης
- Kopoloso
- Lee
- Loth
- Mahahou
- Misirlou Oubliez
- Narita
- Ntetzevou
- Ou Ming
- Riddler
- Riddler, ypoptoi-stixoi
- Sanity Loss Era
- She
- Spy
- The prits
- Theorema
- Thogia
- tria poulakia
- Tuco
- Under const-action
- Vermillion
- Xnoudi
- Έγκλημα και Τιμωρία
- Βλάκας
- Κανένας
- Κωλόγρια
- Μίμης Ζερβός
- Μοναχικός καβαλάρης
- Μπαμπάκης
- Νίνα
- Ποιητής
- Φωτογραφίες της She
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2009
(41)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (4)
Club de Fans Femenino de Thogias
www.thezeitgeistmovement.com
28 σχόλια:
Συννεφάκι,
Αγαπάμε τα βότσαλα που μας δυσκολεύουν, τα κύματα που μας μαθαίνουν να παλεύουμε,
τα κοχυλάκια που δεν έχουμε και που αναζητούμε.
Δε φοβόμαστε τίποτα.
Και τα φραουλολειβάδια είναι δικά μας.
έφτασα εδώ μέσα κι όλα μυρίζουν θαλασσίτσα και φραουλολιβάδια. κι αφήνουν παράταιρη και γλυκιά γεύση, πως ό,τι μας περιμένει μέχρι το τέλος του καλοκαριού μπορεί και να'ναι για καλό..
(ακόμα έχω μια συλλογή από σπίτια, βγείτε στη γύρα να μαζέψετε κι εσείς.)
ΓΙΑΤΙ, ΟΜΩΣ, ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΕΜΑΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ;
ΤΙ, ΑΛΗΘΕΙΑ, "ΚΡΥΒΟΥΝ";
ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!
συννεφάκι γλυκό κάπου υπάρχουν τα φραουλολιβάδια και για μας. μπορεί να τα περάσαμε, ή να σταθήκαμε εκεί για λίγο, αλλά πάντα θα βρίσκουμε το δρόμο προς αυτά. είναι η συνεχής μάχη της ζωής προς κάτι καλύτερο.
πάντα τα φραουλολιβάδια επιθυμεί η ψυχή μας, τι και αν τα σκουλικάκια της θάλασσας και οι βερνάνδοι οι ερημίτες είναι καλά και αυτά καμιά φορά. αλλά δεν είναι και φραουλολιβάδια, μην κοροιδευόμαστε.
Και πετάς. Και κολυμπάς. Και με ταξιδεύεις σε μακρινά φραολολιβάδια που ούτε φαντάζομαι. Μικρές δόσεις ευτυχίες γεννιούνται μέσα σου ακόμη και όταν ονειρεύεσαι ότι κάποτε με κάποιο τρόπο θα φτάσεις εκεί :)
Υπέροχο υπέροχο κομμάτι.
Στρομπερι φιλντς φορέβα :P
ναι. στρόμπερι φιλντς φορέβα.
τι εννοείτε κάποτε; δεν τα χετε τα σπίτια τώρα;
(ή τώρα πια δεν ενθουσιάζεστε;)
όταν ήμουν μικρή πάντα ζήλευα τα άλλα παιδάκια γιατί είχαν μπρατσάκια και κουλούρες και εγώ δεν είχα γιατί με είχαν στείλει να μάθω να κολυμπάω πολύ μικρή και δεν τα χρειαζόμουν. στη ζωή πάλι, μάλλον δεν μαθαίνεις ποτέ πραγματικά να κολυμπάς. ή κουράζεσαι κάπου στη μέση του πουθενά σου. κι εκεί, οταν υπάρχει κάποιος να σου δώσει μπρατσάκια.. αυτο ειναι ενα σπιτι.
μετά απο αυτο το τελειο ποστ θα ονειρεύομαι φραουλολιβάδια και φραουλοπέταλα.
Φιλί φραουλοσυννεφάκι μου.
Και τώρα; Τί συλλογή έχεις; Και τώρα πού είναι η συλλογή από σπίτια;
Αυτή τη φορά επιλέγω το 3: Σ'αγαπώ. Σου έχω αδυναμία. Και άλλα τέτοια.
Έτσι μας μεγαλώνουν, έχεις δίκιο.
Να πιστεύουμε ότι η ζωή θα είναι μια βόλτα στο πάρκο κι' ότι θα φτάσουμε στα φραουλολειβάδια, έτσι... επειδή μας το χρωστάει η ζωή.
Ποιος ξέρει... ίσως τελικά να είναι και το σωστό αυτό που κάνουν. Ή ίσως και να το πιστεύουν πραγματικά, το σκέφτηκες αυτό;
Ίσως και να ελπίζουν ότι το παιδί τους θα τα βρει εύκολα και ότι αυτοί υπήρξαν, απλά, άτυχοι.
Τι σημασία έχει όμως;
Αφού είναι φανερό πια ότι κάποιος κάνει πλάκα, ας γελάσουμε κι' εμείς!
Δε χάνουμε και τίποτα :).
Δ Π Μ Τ!!!!
happypepper
Τα αγαπάμε,ναι.Τελικά :)
καλημέρα πιπεράκι!
φιλιά
agiogditissa
καλωσήρθατε!
επειδή είμαι on summer mode, έχω την ίδια πεποίθηση.
Καλημέρα!
παντοτινέ ταξιδευτή
Τις όμορφες εικόνες "κρύβουν".Το γεγονός οτι είναι όμορφες :)
(τα υπόλοιπα είναι η συλλογή μου από συμπυκνωμένα κλισέ)
καλημέρα!
φλονς γλυκό μου
τα σκουληκάκια προτιμώ και τα κοχυλάκια και τα μαύρα βότσαλα να σου πω την αλήθεια.Απλώς, ενίοτε, θα'θελα να βρίσκω καμμιά αδέσποτη φράουλα.Στα φραουλολιβάδια,προσωπικά,θα ένιωθα ευάλωτη.
she μου
Πώς με καταλαβαίνεις..τις δόσεις ευτυχίας θέλω,τις αδέσποτες φράουλες :)
(υπέροχο σχόλιο ε; να ξέρεις.)
σε φιλώ γλυκά!
αποτέτοιε
εξακολουθώ να ενθουσιάζομαι.Τα κοχύλια μου τα έχω χάσει εδω και χρόνια αλλά δεν πειράζει γιατι προτιμώ να αφήνω τα μικροσκοπικά κοχυλάκια στα μικροσκοπικά πλασματάκια της θάλασσας που τα κάνουν όντως σπίτι τους.Τα λυπάμαι να τους κλέψω το σπίτι.Εγώ έχω άλλα.
σπιτάκι
εσυ δε χρειάζεσαι σχόλιο :)
σε φιλώ γλυκά,
καλημέρα!
θόγια μου
εξακολουθώ να έχω συλλογή από σπίτια.Τα κοχύλια έχασα μόνο.
υγ.Κι εγω ας διαλέξω το 5.Τεράστιο σχεδόν τρομακτικό χαμόγελο.
φιλιά πολλά!
lilith
Είναι το πιο αξιολύπητο πράγμα αυτό που κάνουν οι γονείς.Αλλά, είναι αξιαγάπητο.Να παλεύεις με παραμύθια το μάταιο.Μάλλον αξιοθαύμαστο.Ναι.Και γενναίο.
Εγω λεω να γελάσουμε κι ας μην έχουμε καταλάβει το αστείο. :)
καλημέρα να έχεις!
κανένα
ούτε εσύ.Σ'ευχαριστώ!
καλή σου μέρα μπαμπά :)
Για πιο πράμα?
κανένα
Δ Θ Μ Τ Ε Ε Θ Σ Τ!!!!!!!!
Α! Τ Κ!
Π
(μα τι υπέροχα έξυπνοι που είμαστε ρε συ)
(ξέρεις τώρα,αυτή τη στιγμή,όλοι θαυμάζουν τις αποκρυπτογραφικές μας ικανότητες ε;)
(φ)
Είμαι σίγουρος γι αυτό!!!
Ευτυχώς που δεν κατάλαβαν τι λέμε. Χαχα!!!!
Εγώ είχα μια συλλογή από νότες.
Θέλετε να αλλάξουμε;
:)
σημασία έχει ο δρόμος και όχι ο προορισμός (νομίζω ότι αυτό δεν το έχει ξαναπεί κάποιος. Θα το κάνω copyright...).
Φιλιά ρε Συννεφάκι...
ARE WE THERE YET???
(ακούγεται καλύτερα με τη φωνή του γαιδαράκου στο shrek)
Φ (έσπασα τον κώδικα ;ρΡρ)
κανένα
το μυαλό κατάλαβε.
άλλη φορά να βρούμε κάτι πιο δύσκολο :D
spy
από νότες τα'χω όλα.
Με αυτοκίνητα κάτι γίνεται αν θέλετε πάντως.
:))
tuco
και γρήγορα όμως.Κάτι μου λέει οτι θα γίνει μεγάλη επιτυχία :)
φιλιά τουκάκι!
καλημέρα!
deadend mind
γαμώτο,δεν έχω δει το shrek αρκετές φορές τελικά.Να πω κάτι από wall-e;
Φ (πίστευα σε σένα οτι θα τα καταφέρεις!)
Υπέροχες οι φράουλες! Ειδικά με κονιάκ...Η Ιθάκη πρέπει να ήταν γεμάτη με φράουλολιβάδια τελικά.
Βέβαια,μπορεί όταν τις δοκιμάσεις να τις βρεις ξινές,άγουρες,να προκαλούν αμνησία,γέλιο και φαγούρα ή να είναι δηλητηριώδεις αλλά στην τελική ευτυχώς που σου έτυχαν διάφορα μέχρι να πας εκεί-γιατί στο δρόμο μπορεί να κατάλαβες ότι σου αρέσουν τα μανιτάρια ή τα σταφύλια ξερω 'γω,πράγμα που αλλιώς δεν θα το μάθαινες ποτέ.
Καλημέρα.
Nemo
Ακριβώς :)
Καλημέρα κι από μένα.
Αν έχει καλούς όρους το στεγαστικό σας θα μπορούσα να αγοράσω ένα σπιτάκι από σας.
Καλημέρα σας
Ντάξει, αγαπώ!!!! :)))))))))))))))))))))
Ερωτήματα που γεννόνται στα μυαλά όλων μας.. Κάποιος είχε πει πως όλα είναι ο δρόμος που διανύεις για να φτάσεις, άλλος λέει πως είναι ο προορισμός.. Άλλος λέει πως δεν έχει σημασία ότι κι αν περάσεις αφού το τέλος είναι το ίδιο.. Στο δρόμο καθώς ερχόμουν σκεφόμουν τι είναι χειρότερο, να αισθάνεσαι, ( ότι κι αν ειναι αυτό, πόνος ,αγάπη, οργή, συμπόνια) ή το να μην αισθάνεσαι καθόλου? Κατάληξα ότι όταν αρχίσεις να μην αισθάνεσαι τότε κάτι δεν πάει καλά, κ το λέω αυτό γιατί τον τελευταίο καιρό πάω από το ένα στο άλλο...
Βέβαια αυτό το οποίο σκέφτομαι συνέχεια είναι , ότι στην ζωή είναι καλύτερα να μετανοίωνεις για αποφάσεις που πήρες κ είδες τι έκρυβαν από πίσω παρά να μετανοινοιώνεις για αυτά τα οποία δεν έκανες..
island
αυτά τα σπίτια δε χρειάζονται λεφτά.καλή καρδιά μόνο.
:)
κωλόγρια
με φτιάχνεις!!!
(θα τηλ.)
φιλιάααααα :*
captain nemo
Σαν καλά να τα λες εσύ...
Αν και εσχάτως-επειδή κουτουλάω το κεφάλι μου για πράγματα που δεν έκανα και για κάποια που τελικά έκανα-έχω αρχίσει να πιστεύω οτι γενικά το να μετανοιώνεις είναι καλό.Ωραίο headrush(απ'το κουτούλημα,καταλαβαίνεις).
όπως είπες κι εσύ.Το να αισθάνεσαι κάτι είναι καλύτερο απ'το να μη αισθάνεσαι τίποτα.Ακόμη κι αν αυτό το κάτι είναι μεταμέλεια.
Πώς με βρίσκεις;
Super σε βρίσκω! Αλήθεια , θα ερθεις στο νησι το καλοκαίρι? Ενας καφές περιμενει εδω κ κατι χρόνια!;)
Δημοσίευση σχολίου