Χρόνος για να ανοιγοκλέισω τα μάτια μου
............ για να τα κρατήσω κλειστά και να τρίψω τη νύστα μακριά
............ για να φτιάξω παγωμένο καφέ
............ για μικρές γουλιές
............ για να δώσω ενα φιλί
............ για να εισπράξω ενα χαμόγελο κι ενα σ'αγαπώ στο ίδιο πακέτο
............ για να διατρέξω την μπροστινή σελίδα του μπλογκ μου
............ για να σχολιάσω και να στείλω τις καλημέρες μου
............ για να στρίψω και να καπνίσω ενα τσιγάρο
............ για να μαγειρέψω
............ για να φαω
............ για να κάνω μπάνιο
............ για να μιλήσω
............ για να πάρω ένα τηλέφωνο
.............για να χωθώ σε μια αγκαλιά
.............για να δω μια ταινία
.............για να κοιμηθώ
.............για να ονειρευτώ
.............για να ανοίξω τα μάτια μου
να τα κλείσω ξανά
να τα ανοίξω ξανά
Η ζωή μου σε fast forward
ώρες ώρες μοιάζει να τρέχει ο χρόνος κι
άλλες να κυλάει ρυθμικά σαν καινούριο ρολόι,
ήρεμα σαν ποτάμι
υποταγμένος στην ψευδαίσθηση του μικρου και μεγάλου δείκτη
και
υποταγμένη κι εγώ στην ψευδαίσθηση του μικρού και μεγάλου δείκτη
μερικές φορές όλα μοιάζουν να μένουν ακίνητα
σαν να σταματώ τον εαυτό μου
και να γίνομαι παρατηρητής του
αλλά ξέρεις τι λένε
Stille Wasser sind tief
και είναι παρήγορο αυτό
γιατί σημαίνει ότι έχω ουσία,
περιεχόμενο
και το αντιλαμβάνομαι
οχι όλες τις φορές
αλλά υπάρχει
το μόνο που πρέπει να κάνω
είναι να σταματήσω αλλόφρων να τρέχω
να σταματήσω να περπατάω
κι απλώς
να ριζώσω για λίγο τα πόδια μου στο έδαφος και να ανοίξω λίγο πιο πολύ τα μάτια
να κινηθώ πίσω από την πλάτη του χρόνου
ή να καταλάβω την ουσία του
και να τον παγώσω
το ίδιο είναι
να γίνω ενας περιστρεφόμενος Νόρμαν
ή να καθήσω κοντά του και να ανακαλύψω τον τρόπο με τον οποίο καταφέρνει να κινηθεί μένοντας ακίνητος
κι έτσι να βρώ κι εγώ τον τρόπο να βρίσκω την ουσία μου
μέσα στη μέρα
στην κάθε μέρα
στον χρόνο.
skip to main |
skip to sidebar
www.thezeitgeistmovement.com
Πληροφορίες
Από σύννεφο σε σύννεφο...
- 17
- Adis
- Captain Nemo
- Deadend mind
- Dr. Aparadektos
- Elikas
- Feeling.Minnesota
- Fight Back
- Flonsavardu
- Happypepper
- Island
- It Is
- Karyatida
- KKMοίρης
- Kopoloso
- Lee
- Loth
- Mahahou
- Misirlou Oubliez
- Narita
- Ntetzevou
- Ou Ming
- Riddler
- Riddler, ypoptoi-stixoi
- Sanity Loss Era
- She
- Spy
- The prits
- Theorema
- Thogia
- tria poulakia
- Tuco
- Under const-action
- Vermillion
- Xnoudi
- Έγκλημα και Τιμωρία
- Βλάκας
- Κανένας
- Κωλόγρια
- Μίμης Ζερβός
- Μοναχικός καβαλάρης
- Μπαμπάκης
- Νίνα
- Ποιητής
- Φωτογραφίες της She
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2009
(41)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
▼
2008
(69)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
Club de Fans Femenino de Thogias
www.thezeitgeistmovement.com
25 σχόλια:
Εγω ειμαι συνεχεια παρατηρητης του εαυτου μου αλλα και των γυρω μου και ετσι νιωθω πως χανω πολλα πραγματα. Δε νιωθω δηλαδη μεσα στα πραγματα νιωθω εξω. δε ζω τις καταστασεις, καταλαβες? Και μου τη σπαει αυτο. Και οποτε καταφερνω και μπαινω, μετα που συνερχομαι μου φαινεται καπως!
Aν δεν ζείς τις καταστάσεις τότε μάλλον μιλάς για αποξένωση..δύσκολο να σου πω κάτι πάνω σ'αυτό αν και το καταλαβαίνω πολύ καλά.
(Εγώ με το ποστ αυτό αναφερόμουν στην αποστασιοποίηση αν και απ'ότι φαίνεται αποστασιοποίηση και αποξένωση είναι συγγενείς(μεταφορικά) λέξεις και μια λεπτή γραμμή χωρίζει το να βιώσεις την πρώτη και μετά τη δεύτερη σαν επακόλουθο...
Γιαυτό έγραψα ότι θα'θελα να βρω τον τρόπο να βρίσκω την ουσία μου στο χρόνο.Να παρατηρήσω τον εαυτό μου μπορώ,να τον προσδιορίσω δυσκολεύομαι μερικές φορές.)
ίσως αν προσπαθούσες λίγο να μεγαλώσεις το ζουμ της παρατήρησης και να έρθεις πιο κοντά στην πραγματικότητα;να υιοθετούσες ενα πιο ενεργητικό ρόλο;
...
Να μη νοιάζει ο χρόνος! Απ'ότι βλέπω η πραγματικότητά σου είναι μια χαρά έως υπέροχη, οπότε δεν πειράζει αν κινείται σε λίγο fast forward ε; Φιλάρες!!! :)))))))))))))))))))
Κωλόγριά μου,
είναι που τα θέλω όλα.
Σαν να μη μου φτάνουν αυτά που έχω και να θέλω κι άλλα.
Ξέρω πώς λέγεται αυτό αλλά επειδή είσαι πολύ γλυκιά δεν θα το πεις ε;
φιλάκια! :)
Δεν ξερω πως να το εξηγησω.Δεν ειναι θεμα ενεργητικοτητας αλλα αισιθησης. Μπορει να ειμαι εξω με μια φιλη πχ, να μιλαμε αλλα εγω να μη νιωθω πως ειμαι εκει εκεινη τη στιγμη, αλλα πως βρισκομαι σε μια φαση οπου νιωθω εκτος, καπου αλλου, λες και το μυαλο μου ειναι εξω απο το σωμα μου.Και δε μιλαω για τις στιγμες που απλα δνε εισαι συγκεντωμενος και ξες "χανεσαι". Δε μιλαω για αυτες τις φασεις. Εγω νιωθω πως συνεχως ειμαι αλλου, ακομα και αν καθομαι και σου μιλαω και σου γελαω και σου λεω ανεδοτα. Ολα τα βλεπω περαστικα, σαν να μη μενουν μεσα μου. Δεν ξερω πως αλλιως να το εξηγησω. Ξεφευγω απο αυτη τη φαση μονο οταν πινω,οπου εκει πραγματικα γινομαι ενα.
(Παει εχασα και το λεγειν μου. Αμα με βλεπε σημερα η καθηγητρια μου της εκθεσης θα αυτοκτονουσε απο τη μεγαλη αλλαγη)
Δεν έχω ιδέα τι θα μπορούσα να σου πω,κι αν είχα προηγουμένως χάθηκε με αυτό σου το σχόλιο γιατί το ίδιο ακριβώς πράγμα που μου περιγράφεις τώρα ότι νοιώθεις λέγεται depersonalization disorder και το είχε σε μια ταινία πριν καμμια βδομάδα ο Mαθιου Πέρρυ(από τους friends).Η ταινία λέγεται numb και σου προτείνω να σπεύσεις στο πλησιέστερο βιντεοκλάμπ φιλενάδα!
Καλά εχω μείνει άφωνη.
"... ισως αν προσπαθουσες..... να ερθεις πιο κοντα στην
πραγματικοτητα;
να υιοθετουσες ενα πιο
ενεργητικο ρολο;"
Εκπληκτικο!!!
Απο ποια σχολη... νηπιαγωγων(!)
αποφοιτησατε,αγαπητη μου;;;
Υ.Γ.
1."... κι απλως να ριζωσω για λιγο
τα ποδια μου στο εδαφος
και να ανοιξω
λιγο πιο πολυ τα ματια
να κινηθω πισω απο την πλατη του χρονου η
να καταλαβω την ουσια του
και να τον παγωσω
το ιδιο ειναι
..." ...(!!!)
2. Ο "τροπος" αναγνωσης,βεβαια,
συμφωνα με τη δικη μου "αντιληψη".
Επειδή με τα θαυμαστικά με θαμπώσατε και επειδή έχω καλή πίστη στους ανθρώπους πιστεύω ότι δεν με δουλεύετε και ότι το εννοείτε αυτό το "εκπληκτικό"..οπότε...ευχαριστώ πολύ.[Νοιώθω άβολα με τα κοπλιμέντα όσο κι αν μου αρέσουν φοβούμενη ότι η απάντησή μου σ'αυτά θα προδώσει ότι ίσως μου αρέσουν..υπερβολικά :)]
Σχετικά με τη σχολή..δε νομίζω ότι πάιζει ιδιαίτερο ρόλο,έτσι δεν είναι; πάντως δεν έχω αποφοιτήσει ακόμη. :)
Η ιδέα στο υστερόγραφό σας είναι ενδιαφέρουσα, κι εγώ κάπως έτσι το διάβαζα, μάλλον δεν το έδειξα όμως.
Εστω.
Χαίρομαι που μπήκατε στον κόπο να σκεφτείτε πάνω και σ'αυτό.Πραγματικά.
-Σας βεβαιωνω οτι το εννοω.Αλλωστε
αφορουσε σχολιο σας/απαντηση σε σχολιο της s.l.e.,με την οποια,οπως
εχω αντιληφθει,σας συνδεει μια πολυ
φιλικη σχεση. Θα ελεγα τοσο φιλικη ωστε διαβαζοντας τα σχολια,αρκετο
καιρο τωρα,της μιας προς την αλλη,
πολλες φορες εχω την αισθηση οτι κατι που "λειπει" απο τη μια εκ των
δυο σας,"ερχεται" να το συμπληρωσει
η αλλη!! Ειλικρινα ειστε ενα θαυμασιο διδυμο,η μια περισσοτερο
αιθεροβαμων η αλλη περισσοτερο
προσγειωμενη,αλλα και οι δυο με
μια ευαισθησια που δυσκολα μπορει
κανεις να συναντησει σημερα!!
-Και βεβαια δε παιζει ιδιαιτερο
ρολο.Θα μπορουσα να πω ελαχιστο η και καθολου,ειδικα στο επιπεδο της
φιλολογικης/φιλοσοφικης και
καλλιτεχνικης αναζητησης!!
-Καποιος αλλος θα το διαβαζε,ισως,
διαφορετικα. Εγω στη δεδομενη
συγκυρια αυτη την "αισθηση" ειχα.
Μπορει κατω απο αλλες συγκυριες να
"αισθανομουν" κατα διαφορο τροπο!!
Συγκυρίες.Ενδιαφέρον πολύ να επιλέξετε αυτή τη λέξη έναντι κάποιας άλλης περισσότερο συνηθισμένης σ'αυτές τις περιπτώσεις.Συνθήκες ίσως να έλεγα εγώ αν ήμουν στη θέση σας...
:)
Οι σχολές,πιστεύω πως παίζουν ρόλο μόνο σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις και το βρίσκω περιττό να αναφέρω όσες μου έρχονται στο μυαλό γιατί θα χρειαστώ πολύ χώρο και αναγκαστικά θα γενίκευα κάπου για να μην κουράσω κι αυτή η γενίκευση θα ήταν σαν να πέφτω σε αντίφαση με τα ίδια μου τα λόγια περί "συγκεκριμένων περιπτώσεων"
Όλο αυτό..για να αποδείξω του λόγου το αληθές για κάτι που είπα σε προηγούμενο σχόλιο και ήδη συμφωνήσατε μαζί μου.
Τελικά ΕΙΜΑΙ φλύαρη!
Προχωρώ ανάποδα όπως θα καταλάβετε.
Μου είναι δύσκολο να βάλω εύκολα ταμπέλες σε ανθρώπους ή σχέσεις γενικά,ιδιαίτερα δύσκολο δε στην περίπτωση της σχέσης μου με την s.l.e, καταλαβαίνω όμως ότι η οικειότητα και η καλοπροαίρεση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας και είναι λογικό να φαίνεται,μπορεί κάποιος άλλος να τη χαρακτηρίσει φιλική σχέση.Μ'αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν είναι,(κι αν είναι σίγουρα δεν είναι τυπικό παράδειγμα) αλλά ότι κυρίως είναι κάτι άλλο που δεν το βάζεις εύκολα κάτω από λέξεις.
Δεν σας μπέρδεψα,ε;
Α!αν δεν είναι πολύ δύσκολη η απάντηση,να ρωτήσω ποιά θεωρείτε αιθεροβάμων και ποιά προσγειωμένη; Ετσι,από περιέργεια.
San, καμιά φορά είσαι με τους άλλους και είναι σαν να ακούς αυτο το μπλα μπλα μπλα ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ μπλααα μπλααααα (που έχει και στην διαφήμιση:P)?
(χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! εξαιρετικά ταιριαστό.)
(οι παρενθέσεις μπήκαν γιατί αυτό το σχόλιο... καντε πως δεν υπάρχει, :) )
Αυτη,
γαμησε τα! Αφου τους κοιταω, κουναω το κεφαλι και μετα λεω "τι ειπες? Δεν ακουγα!"
Φαντάσου she να το λέει αυτό σε κανενα ερωτοχτυπημένο αγοράκι που μόλις της έκανε ερωτική εξομολόγηση!
δυο πράγματα θέλω να πω. πρώτον, ότι δεν ξέρεις πόσο τον γουστάρω το χρόνο σου, τον τρόπο που τον γεμίζεις βασικά και τον τρόπο που τον αντιλαμβάνεσαι, αυτό το δεύτερο στο βαθμό που το κατάλαβα, που υποψιάζομαι οτι λιγο μικρός. ας πούμε, αυτόν τον περιστρεφόμενο νόρμαν δεν τον έπιασα, γκούγκλαρα και είδα ότι είναι συγκρότημα αλλά τι σημαίνει; το γερμανικό το έπιασα με ένα λεξικό, το νερό που δεν κυλάει είναι νεκρό ή κάτι τέτοιο έτσι; πάντα, πάντα αλλάζουμε και πάντα ζητάμε περισσότερα. στη φύση μας κι αυτό.
για το δεύτερο θα επανέλθω, δεν το έχω ακριβώς προσδιορισμένο και δεν ξέρω αν είναι και στο θέμα.
φιλιά πολλά πολλά συννεφάκι :))
Ευχαριστω για την απαντηση σας.
Θα επιμεινω,ομως. Στη θεση που ειμαι,χρησιμοποιησα τη σωστη λεξη.
Συγκυρια και οχι συνθηκη/ες. Ειμαι
σχεδον βεβαιος οτι εχετε εξαιρετες
γνωσεις ψυχολογιας,εστω κι αν ακομη
δεν εχετε τελειωσει τις σπουδες σας. Απ ο,τι μπορω να αντιληφθω θα
παραμεινετε... "σπουδαστρια" καθ'
ολον τον βιον σας!
Αλλα στη συγκεκριμενη περιπτωση,τη δικη μου βεβαια,προκειται περι συγκυριας.
Στα περι σχολων κ.λ.π.,νομιζω οτι συμφωνουμε απολυτα. Εστω κι αν εγω,
τουλαχιστον,εχω χαρακτηριστει απο ορισμενους γνωστους μου η φιλους (διπλωματουχους!... εννοειται) σαν κομπλεξικος η ζηλιαρης!
Δεν θα σας χαρακτηριζα φλυαρη σε καμμια περιπτωση. Αν ηταν ετσι δε θα επαιρνα το θαρρος να μπω στην ιστοσελιδα σας και να κανω σχολια. Δεν ειμαι βεβαιος δε αν θα γινει κι αλλη φορα,ισως ομως,εξαρταται απο τις συγκυριες η εστω απο τις συνθηκες!
Στα σχολια σας για τη "φιλικη" σας σχεση με τη s.l.e.,συμφωνω απολυτα.
Καπως ετσι κι εγω την εννουσα και χρησιμοποιωντας μια δικη σας εκφραση,θα πω ισως... δεν το εδειξα
ομως.
Τελος,δεν χαρακτηρισα τη μια αιθεροβαμονα και την αλλη προσγειωμενη. Εβαλα και ενα ποσοτικο(;)/ποιοτικο(;),δεν ειμαι βεβαιος,προσδιορισμο και στους δυο χαρακτηρισμους.
Δεν θα ειχα καμμια δυσκολια ποια απο τις δυο ειναι το ενα η το αλλο αν το ημουν βεβαιος. Το ψαχνω.
Νομιζω,ομως,ξαναδιαβαζοντας τα ποστ σας,τα σχολια τα δικα σας και της s.l.e.,καθως και τη δικια μου παρεμβαση,οτι εσεις εχετε περισσοτερο τα ποδια ριζωμενα στο εδαφος!!! Και νομιζω επισης,με το δικο σας τροπο,προς τα εκει προσπαθειτε να τη καθοδηγησετε. Βλεπετε,ομως,χρησιμοποιω το ρημα νομιζω... δεν ειμαι βεβαιος.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,για την υπομονη σας,
Υ.Γ. Διαβαστε παρακαλω:...καμμια δθκολια,να πω,ποια...
Βασικά τώρα συνειδητοποίησα ότι δεν σχολίασα κάτι για το ποστάκι σου, όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή ήθελα κάτι να πω αλλά το ξέχασα διαβάζοντας τα σχόλια (το παθαίνω συχνά αυτό).
Σημειώνω εδώ ότι αυτό μου αρέσει πολύ στο blogaki σου,είναι που μπορώ να μπαινοβγαίνω και να μην νιώθω ποτέ περίεργα. Πάντα νιώθω τόσο οικεία :)
Μου άρεσε πολύ πολύ η ανάρτηση σου και αν σκεφτώ στιγμές που είμαι ευτυχισμένη είναι εκείνες που τα βρίσκω με τον χρόνο. Που δεν τρέχει, που δεν αργοπορεί, που δεν έχω διαφορετικό "ρολόι" από τους υπόλοιπους.
Καλό βράδυ! Φιλάκιαα!
deadend mind μου,
φοβάμαι ότι θα κουραστείς με τόσα ευχαριστώ αλλά εγώ δεν κουράζομαι οπότε.. :)))
Ο περιστρεφόμενος Νόρμαν είναι (δευτερεύων αλλά σημαντικός) χαρακτήρας από το βιβλίο του Τομ Ρόμπινς "Ο χορός των 7 πέπλων".(Αν θες μπορώ να σου πω περισσότερα για αυτόν από μέηλ)Υποθέτω πως το συγκρότημα που λες μάλλον είναι θαυμαστές του!
Η παροιμία μεταφράζεται ως: τα ήρεμα(ακίνητα ίσως,όπως και στα αγγλικά η λέξη still)νερά είναι βαθειά.
Θα σε περιμένω να επανέλθεις :))
Καληνύχτα γλυκό μου :)
Χ
Δεν διαφώνησα για τη χρήση της λέξης ως μη κατάλληλης,ελπίζω να ήταν προφανές αυτό.Χαρακτήρισα ενδιαφέρουσα την επιλογή της λέξης ούσα σίγουρη ότι έχετε εξαίρετες γνώσεις της ελληνικής κι ότι κάποιο λόγο θα έχετε για να την επιλέξετε.:))
Το πετύχατε πάντως,σκοπεύω να παραμείνω "σπουδάστρια" σε όλη μου τη ζωή.(Κι αν δεν καταφέρω να τακτοποιήσω κάτι εκκρεμότητες,πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να χρειαστεί να βγάλω τα εισαγωγικά!)
Κομπλεξικός ή ζηλιάρης για ποιό λόγο; δεν κατάλαβα..
Κατανοούμε ο ένας τον άλλον σε γενικές γραμμές πάντως οπότε να ευχηθώ οι συγκυρίες ή οι συνθήκες να σας φέρουν ξανά από εδώ,γιατί πολύ τις χαίρομαι αυτές τις συζητήσεις.
Διπλωματική απάντηση στην ερώτησή μου.Αν και δε σας γνωρίζω,μάλλον το περίμενα.Καλό είναι αυτό.Να είστε σίγουρος ότι δεν μου αρέσει να καθοδηγώ ενήλικες,μόνο νήπια,κι αν το κάνω είναι ακούσιο.Το διευκρινίζω αυτό μη φαω κανένα βρισίδι από την αγαπητή σ.λ.ε,χαχα!
Καλό βράδυ! :)
She μου,
σαν στο σπίτι σου :))
Πολύ χαίρομαι που νοιώθεις έτσι!
Και ναι, είναι ευτυχισμένες οι στιγμές αυτές που λες.Σχεδόν σαν ο χρόνος να μην υφίσταται.Αν θα μπορούσε ποτέ να ισχύει κάτι τέτοιο.
Σε φιλώ :)
Καληνύχτα!!
Δεν γνωρίζω πόσο δόκιμος μπορεί να είναι ο όρος «αγαπητή» για μία κυρία (έστω και νεαρά) την οποία γνώρισα μέσα από ένα μπλογκ, παρ΄ όλα ταύτα,....
Αγαπητή Kleine, λαχάνιασα μέχρι να «μπω» στο κείμενο. Έχω βλέπεις αυτή την κακιά συνήθεια να ξανα- διαβάζω απ΄ το τέλος προς την αρχή κι άντε πάλι απ΄ την αρχή, μέχρι να νιώσω κάτι που μου αρέσει. Η αντίληψη φθάνει γρήγορα μα σα θελήσω να "νιώσω" , … γίνομαι βραδύνους … (μήπως να το κοιτάξω;)
Όμως όσα έγραψες είναι ένα ταξίδι με ατέλειωτες ρότες τις οποίες ο «πεπεισμένος» αναγνώστης μπορεί να ακολουθήσει κατά βούλησιν μέχρι να χαθεί με τρόπο ιδανικό. Χέστην την Ιθάκη. Το ταξίδι νανκαλά! Και η αποστασιοποίηση. Και η σχετικότητα του χρόνου. Και η κίνηση πίσω απ΄ την πλάτη του. Ζήτω ο Νόρμαν.
Ναι βρε! Τόση φλυαρία για να σου πω πόσο πολύ μου άρεσε ο ποιητικός πεζός σου λόγος.
(κανονικά θα έλεγα «Μπράβο!» «Γιούπι!» «Συγχαρητήρια!» κλπ. , αλλά ντρέπομαι να λέω τέτοια που και μέναρέσουν μα φέρνουν αμηχανία….. Εξ ου και η πολυλογία… )
Απ'ότι φαίνεται αυτή η συνήθεια να διαβάζεις από το τέλος στην αρχή και πάλι απ'την αρχή ισχύει και για τα σχόλια ε; ;)
Χαίρομαι που έκανα ολόκληρο γιατρό έστω και απαράδεκτο να μου πει κάτι που κανονικά θα ήταν "Μπράβο!" "Γιούπι!" "Συγχαρητήρια!" για τον ποιητικό πεζό μου λόγο και αντί για κάτι τόσο τετριμμένο κατέληξε στο Ζήτω ο Νόρμαν! :))))))))))
Ζήτω ο Νόρμαν λοιπόν!!(αυτός κάτι κατάφερε)
Καλημέρα!
Κλαινε,
Δε θυμαμαι αν το χω κανει ακριβως ετσι παντως παρομοιο εχω κανει σιγουρα! Δεν ηταν ερωτικη εξομολογηση, ξες ημουν για καφε με καποιον που παιζοταν κατι. Και εκει που το παιδι μιλουσε και προσπαθουσε να 'ρθει πιο κοντα του κανω μια "Σορυ δεν ημουν εδω, χαθηκα λιγο, τι ελεγες?".
Και μη φοβασαι βρισιμο δεν τρως, παρολο που ξυπνησα με νευρα, καθως ο σκυλος μου γαυγιζε και εκλανε ταυτοχρονα απο τις 8(τον ειχαν κλεισει στο δωματιο μου για να μην δαγκωνει τα παιδια που βαζουν το φυσικο αεριο) και μου σπασε τα νευρα! Ενα σου λεω, πεταξα προς το μερος του ενα κουτακι κερι, μια παντοφλα, κατι βραχιολια(γενικα ο,τι εβρισκα διπλα μου) και παρα λιγο να πεταξω και τον αλλο σκυλο μου που κοιμοταν διπλα μου!
χ,
μ'αρεσει η λεξη αιθεροβαμων, πιστευω οτι ως ενα βαθμο ισχυει, παρολο που μεχρι προτινος ολοι με φωναζαν κυνικη. Για την ακριβεια πιστευω οτι το να εισαι προσγειωμενος ειναι προυποθεση για να πετυχεις αυτα που ονειρευεσαι οταν ακροβατεις στον αερα.
Xαχα!
Ούτε να φανταστώ δε θέλω για το πώς θα ένοιωσε το παιδί.Δεν παίζεσαι.
Οχι βία στα ζώα!
Πάνω σ'αυτό που λες στον Χ,
εγώ θα έλεγα το αντίθετο ότι πιστεύω.Για να καταφέρεις κάποτε να προσγειωθείς(και το εννοώ αυτό ως να πατήσεις πάνω στη Γη,να σταθείς πάνω της)είναι απαραίτητη προΰπόθεση το ενα σου πόδι να στηρίζεται στον αέρα(ακροβατώντας ίσως μ'αυτό).Να στηρίζεται στα όνειρά σου.
Αν και ίσως αυτά τα δυο να είναι αλληλένδετα σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις ποιό τελικά προΰποθέτει ποιό.
Οχι βια στα ζώα! τα αγαπάμε.(παρόλη τη μυρωδιά που ....εκλύεται :Ρ)
(Ακόμα νεύρα;...έλα χαμόγελο!!! :)))) )
Φιλιά,φιλιά!
Κλαινε,
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι ειναι απαραιτητο να εχεις αισθηση της πραγματικοτητας(να εισαι προσγειωμενος) για να καταφερεις να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου, ακομα και αν αυτα ειναι ακραια η παραλογα. Την αισθηση της πραγματικοτητας τη βλεπω πιο πολυ σαν εναν πιο οργανωμενο τροπο για να το επιτυχεις. Σαν τη λογικη που σου δινει πιθανους τροπους να κανεις αυτο που θελεις αποκλειοντας καποιους, οχι επιπολαιους-ειμαι υπερ του αυθορμητισμου- αλλα δεν ξερω πως να το πω, ισως τροπους που δε βγαζουν πουθενα. Αν ας πουμε το ονειρο σου ειναι να ταξιδευεις απο 'δω και απο 'κει θα πρεπει να εχεις αισθηση των δυσκολιων που εχεις να αντιμετωπισεις, των πρακτικων προβληματων που θα εμφανιστουν(τροφη,στεγη κλπ) και να μην ζεις στο συννεφακι σου πιστευοντας οτι ολα θα ειναι ροδινα-που μπορουν να ειναι αν το κανεις σωστα. Καταλαβαινεις τι εννοω?
Βλακα μολις ξυπνησα το πρωι ειχα τσιμπηματα στην καρδια απ'τα νευρα. Ρε δεν καταλαβαινει αυτο το σκυλι, ειναι χαζο! Μ'εβγαλε εκτος εαυτου, δαγκωσε και τον υδραυλικο. Νταξ εννοειται πως δεν τον πετυχα,να τον τρομαξω ηθελα, στην πορτα τα πετουσα. 2 σκυλια εχω, δεν μπορει να ειμαι υπερ της βιας στα ζωα!
Νευρα φιλεναδα πολλα νευρα,τα νευρα μου!
Ναι βρε, για τα ζώα αστειευόμουν :))
Καταλαβαίνω τι εννοείς για την αίσθηση της πραγματικότητας και την πραγματοποίηση των ονείρων.Καταλαβαίνω δηλαδή τη λογική πίσω από τη σκέψη σου.
Απλώς εγώ ίσως το βλέπω με άλλη νοοτροπία..ίσως.
Πιστεύω ότι για να καταφέρεις να πραγματοποιήσεις την πραγματικότητά σου(όσο προφανές ή χαζό ακούγεται αυτό,είναι και πλεονασμός κιόλας) πρέπει να έχεις αίσθηση του ονείρου.
Πρέπει να έχεις την αίσθηση του ιδεατού για να προχωρήσεις στο ορατό.Οχι απαραίτητα για όλους.
Για μένα όμως, που απαιτώ από τον εαυτό μου,ίσως άδικα, να είναι η πραγματικότητά μου στέρεη,να μπορώ να πατήσω πάνω της και να είμαι ικανοποιημένη μ'αυτήν μου είναι απαραίτητο να είμαι με το ενα πόδι στο όνειρο,στις ιδέες,στο παράλογο,στο άτοπο.
Προς το παρόν ακροβατώ από το ενα στο άλλο ή ταυτόχρονα βρίσκομαι και στο ενα και στο άλλο.Και μάλλον τα έχω μπλέξει σε τέτοιο βαθμό που είμαι ταυτοχρόνως συμεπαρμένη και ευτυχισμένη που το κάνω αυτό,που ταίζω το μυαλό μου αλλά και τρομερά δυστυχής γιατί δυσκολεύομαι να αναγνωρίσω που αρχίζει το ενα και που τελειώνει το άλλο.Δεν έχω όρια.Ούτε αρχές.Μόνο τις δικές μου,τις αυθαίρετες.Και προσπαθώ απλώς,κάθε μέρα,να βρίσκω χρυσές τομές σε όλα.
Δημοσίευση σχολίου