--------

Και καλά δουλεύω.Δε θα ξαναπάω,τέρμα.Θα ψάξω να βρω κάτι άλλο.Φανταστείτε το χειρότερο πιάσιμο που είχατε ποτέ, σε όλο το σώμα από το λαιμό και κάτω.Ό,τι κίνηση κι αν κάνω ακούω το σώμα μου.Ακούω τα κόκκαλά μου, τους μύες,τα ακούω.Τεντώνω το χέρι να πιάσω τον αναπτήρα και ακούω "κρακ" τον ώμο μου.Ωραία.Κι αυτός ο κοκάκιας το αφεντικό μου που ξεχνάει τι είπε πριν ενα δευτερόλεπτο με έβαλε να πλένω τα ποτήρια με ενα χαζο χημικό απορρυπαντικό και έκαψα το χέρι μου.Δυο μέρες πέρασαν από τότε που πήγα στη δουλειά τελευταία φορά και ακόμα κόκκινο είναι και τσούζει.
Όταν πήγα για οντισιόν, γιατί οντισιόν θέλει για να γίνεις σερβιτόρα επαιζε κάτι ωραία ροκάκια,μια χαρά λέω, εδώ είμαι, είναι και κοντά στο σπίτι.Ε, άκουσα τα άπαντα Γονίδη και κάτι άλλων τελευταίων.Υποκουλτούρα.Αει συχτίρ.
Σήμερα πήρα πόσα τηλέφωνα για δουλειά.Έχω εμπειρία σε πωλήσεις ρούχων; ναι και βέβαια. Είμαι άνω των 30 ετών. Έχω εμπειρία στην εξυπηρέτηση πελατών μέσω τηλεφώνου. Έχω εμπειρία στην πώληση βιβλίων. Έχω γραμματειακή εμπειρία. Έχω εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις. Τα έχω όλα, είμαι ικανότατη. Αρκεί κάποιος να με προσλάβει και θα το δει.
Η πτυχιακή στάσιμη, όπως πάντα.Εγώ φταίω φυσικά.Μόλις σκέφτομαι πτυχιακή παθαίνω υψοφοβία.Ιδρώνω, τρέμω, τέτοια.Αν δεν έχω τελειώσει μέχρι το Μάιο θα με πετάξουν απ΄τη σχολή. Θα με ρωτάνε τα μπάζα τι έχω τελειώσει και θα λέω τίποτα.Είμαι μια άχρηστη. Ξεπέρασα τα 8 χρόνια στο κωλοΤΕΙ και με διώξανε.Μετά θα πιάσω δουλειά στα μακντόναλντς και θα περνάω τα πρωινά μου κοιτάζοντας τους συνταξιούχους να πίνουν καφέ με ενα ευρώ.Σκατά σκατά σκατά σκατά.
Έτσι την έχω κάνει τη ζωή μου.Εγώ, μόνο εγώ.
Και μετά κοιτάω εκείνα τα παιδάκια στη Γάζα,τα ματωμένα,τα ακρωτηριασμένα,τα σκοτωμένα.Κι εγώ κλαίω τη μοίρα μου.Αει συχτίρ κι εγώ κι οι μαλακίες μου.
Αυτά σκέφτομαι και δε γράφω τίποτα τόσες μέρες.Και τί να πω.Και τί να κάνω.Ακριβώς γι'αυτό το λόγο,για την αδράνειά μου,στην επόμενη ζωή μου θα γυρίσω σαν αυτά τα σκαθάρια στην Αφρική που ζούν μέσα στα σκατά από τους ελέφαντες και κάνουν μπαλίτσες τα σκατάκια και τα σέρνουν εδώ κι εκεί.
Το ξέρω ότι έτσι είναι ο κόσμος, είναι μια ζούγκλα εκεί έξω, εγώ θα πάω να μείνω στην Ολλανδία να φοράω εκείνα τα ξύλινα παπούτσια και να πίνω μπάφους όλη μέρα.Θα είμαι χαρούμενη,θα είμαι πολύ καλή,θα είμαι και γαμώ.Δε χρειάζεται να έχω πτυχίο για να είμαι χαρούμενη.
Μόνο που χρειάζεται.Γιατί μόνο τα όνειρά μου είναι τολμηρά,όχι εγώ. Ούτε να αντιμετωπίσω μια αδικία σε βάρος μου δε μπορώ.Δε μπορώ να πω ρε μαλάκα μου φέρθηκες άσχημα,οοοοοοχι,το ράβω μέχρι να χάσω το όποιο δίκιο μου και μετά να ψάχνομαι.Έτσι είναι οι δειλοί άνθρωποι.
Δεν ξέρω στα πόσα χαστούκια θα αρχίσω να αντιστέκομαι.Προς το παρόν τα τρώω και μυξοκλαίω.Και μπράβο μου γιατί όπως φαίνεται αντέχω.Αλλά, επίσης μουτζώστε με γιατί είμαι drama queen και βολεμένη κιόλας.
Αυτά. Έτσι, γκρίνιες γκρίνιες, δεν είμαι υπεράνω, δεν είμαι και γαμώ, είμαι η χειρότερη εκδοχή μου, σπασμένη, πιασμένη και με καμμένο χέρι.