Διακοπή από τις διακοπές

Το μυαλό μου τις τελευταίες εβδομάδες είναι διακοπές. Αδυνατώ να αποτυπώσω οποιαδήποτε σκέψη μου γραπτώς γιατί για αυτό συνήθως χρειάζεται να κρατήσω αυτή τη σκέψη αρκετή ώρα στο μυαλό μου μέχρι να τη γράψω.Τις τελευταίες εβδομάδες κάτι τέτοιο μου είναι απίστευτα κουραστικό και απαιτητικό,ξεχνάω δηλαδή μέσα σε δευτερόλεπτα ή και λιγότερο τι ήθελα να πω ή να γράψω εν πάσει περιπτώσει, και έχω αρχίσει να νοιώθω χαζή σαν αμοιβάδα.
Προς υπεράσπισήν μου κούρασα τον εαυτό μου πάρα πολύ τις εβδομάδες που προηγήθηκαν των τελευταίων εβδομάδων και τώρα συνειδητοποιώ ότι ο μόνος λόγος που κούρασα τον εαυτό μου ήταν επειδή για ακόμη μια φορά δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω την στιγμή που έπρεπε να το κάνω και μετά αγχώθηκα σκεφτόμενη πότε θα το κάνω και μετά θύμωσα με τον εαυτό μου επειδή ανέβαλλα κάτι σχετικά σημαντικό για την εξέλιξη κάποιου θέματος στη ζωή μου και επειδή αγχώθηκα για αυτό και γιατί αυτό το σκατοάγχος μου με κάνει να μην θέλω να κάνω τίποτα.
Τελοσπάντων ξεμπέρδεψα με την υποχρέωση και τώρα προκύπτουν άλλα,πολύ λογικό κι αναμενόμενο αλλά ενδέχεται να αγχωθώ για αυτά σε λίγες μέρες. Κι αυτό αναμενόμενο.Θα το παλέψω.
Χθες το πρωί πήγαμε με το φίλο μου στο "εξοχικό" στη θάλασσα και γυρίσαμε σήμερα το βράδυ.
Το διήμερο πέρασε πολύ ωραία αν και σκοτώθηκα να καθαρίσω το σπίτι και μπήκαν αράχνες στα μαλλιά μου και δεν έκανα μπάνιο στη θάλασσα, χθες εξαιτίας των ψόφιων μυρμηγκιών που επέπλεαν μαζί με κάτι σακούλες και είχαν κάνει το νερό σιχαμερό και σήμερα γιατί ενώ αποφασίσαμε να πάμε σε άλλη παραλία και ενώ όλο το πρωι είχε λιακάδα και ζέστη το μεσημέρι άρχισε να βρέχει και να φυσάει και να κάνει ψοφόκρυο και δεν ήξερα τι να πρωτοφορέσω για να ζεσταθώ οπότε ούτε λόγος να του δείξω το καινούριο μου μαγιό και μου ερχόταν όλη η άμμος, όλη όμως, πάνω μου με ιδιαίτερη προτίμηση στα μαλλιά. Τζάμπα το καροτέν που πασαλείφτηκα με τόση χαρά.
Στη διαδρομή του γυρισμού-επι δυο και κάτι ώρες δηλαδη, τραγουδούσα( ξεφώνιζα καλύτερα) ενω έπαιζε Tool στη διαπασών και νομίζω οτι δεν ακούω πολύ καλά τώρα αλλά διατηρώ ελπίδες οτι άμα κοιμηθώ καλά καλά απόψε θα φύγει αυτό το ελαφρύ αλλά υπαρκτό βούισμα στα αυτιά μου μέχρι αύριο.
Εκεί στη θάλασσα ήταν και μια γάτα που ερχόταν και τριβόταν στα πόδια μου κι εγώ την τάιζα κεφτεδάκια, ήταν τόσο γλυκούλα και θέλω τόσο πολύ να έχω μια γάτα να τρίβεται στα πόδια μου και να νιαουρίζει κι εγώ να της δίνω το γαλατάκι της ή κεφτεδάκια και να τη χαΐδεύω και εκείνη να κάθεται πάνω μου και να κάνει χχχρρρρρ χχχρρρρ...
Συνειδητοποιώ ότι αυτή τη στιγμή:
1) έχω περισσότερες σκόρπιες σκέψεις στο μυαλό μου απ'ότι προηγουμένως. Η απόδειξη γι'αυτό είναι οτι ξέχασα αυτό που ήθελα να γράψω στη συνέχεια και κάθομαι εδώ και λίγα λεπτά και χαζεύω το γατάκι της φωτογραφίας και φαντάζομαι οτι είναι το δικό μου.
2)πεινάω.
Θα μου πάρει λίγο καιρό ίσως μέχρι να μάθω να πληκτρολογώ τόσο γρήγορα όσο σκέφτομαι ενώ ταυτόχρονα θα συνδέω σε προτάσεις τις ασυνάρτητες σκέψεις μου αλλά θα τα καταφέρω.
Βear with me.