Αγρίμι

Συμπεριφέρεσαι σαν κουτάβι.
Με γλυκά μεγάλα μάτια,παρακλητικά
σουφρώνεις λίγο τα χείλη κι έχεις ενα βλέμμα αξιαγάπητο
αξιολύπητο

το λουρί σου είναι μεγάλο, δε σε στενεύει και τόσο, καλά είσαι
κι αυτός σε ταίζει καλά, σου κάνει και χάδια
καλύτερα τώρα απ'ότι παλιά

τότε

πήγαινες όπου ήθελες
εσυ κι οι ψύλλοι σου
κι εκείνοι ακόμα ελεύθεροι ήταν
τώρα από καιρό πεθαμένοι
όπως κι εσύ
που ξέχασες τη φύση σου
εσύ που κοιμόσουν στην καυτή σαβάνα
που κάτω απ'το κορμί σου ένοιωθες το χώμα να πάλλεται
όπως στην πόλη
τα βιαστικά ταξί σου σήκωναν τα μαλλιά καθώς έτρεχες δίπλα τους
να πας στο πουθενά,στο τίποτα,
οι δρόμοι σου ανοίγονταν όλοι
μόνο να κερδίσουν είχαν από σένα
κι εσύ απ'αυτούς
εσυ που έσπαγες τα δόντια σου δαγκώνοντας ανθρώπους που σου δόθηκαν
εσυ που αναστάτωνες με τα ουρλιαχτά σου
εσυ που ορμούσες κι άρπαζες
εσυ που βογκούσες στον ουρανό,στη θάλασσα
εσυ που ήσουν τόσο όμορφη που κανείς δεν έβλεπε ότι μάτωνες


γλύφε τώρα τις πληγές σου
δεν είσαι αγρίμι πια
play dead.