Παιχνιδάκι Νο3 :Μουσική ιστορία

Από πιτσιρικάς έβλεπε τα πράγματα αλλιώς.
Πιο ψαγμένα.
Ήταν διαφορετικός απ'όλους τους άλλους, το καταλάβαινε.Πόσο ηλίθιοι ήταν οι υπόλοιποι...
Κολλημένοι στις δήθεν φιλελεύθερες αντιλήψεις τους, περί ισότητας και λοιπά.
Μα καλά, δεν έβλεπαν οτι αυτοί οι βρωμοξένοι μας έκλεβαν τις δουλειές; τις γυναίκες; Τι τους βάζουμε μες τα σπίτια μας τους βρωμιάρηδες; Από τότε που ήρθαν, μόνο πίσω πάει η χώρα μας. Να τρώνε εκείνοι κι εμείς να μην έχουμε να φάμε.
Αυτός βέβαια ήταν υπερβολικά απασχολημένος με το να ασχολείται με τον αποκρυφισμό και να ψάχνει κάτι σπάνια βιβλία μυστικιστικού περιεχομένου για να κάθεται να δουλεύει σαν τον σκλάβο αν και ο πατέρας του τον παρακαλούσε κάθε μέρα να έρθει να δουλέψει στο μπακάλικο. Μετά από τις συνεχόμενες αρνήσεις του -δεν υπήρχε περίπτωση να δουλέψει στο μπακάλικο και να χαραμιστεί- ο πατέρας του πήρε έναν ξένο στη δούλεψή του. Ήταν καλός λέει, πολύ καλός άνθρωπος,οικογενειάρχης, ήσυχος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει μ'αξιοπρέπεια στην καινούρια του πατρίδα. Έτσι του έλεγε ο πατέρας του κι εκείνος άφριζε.Στην καινούρια του πατρίδα;; Από πού κι ως πού ρε; Αυτή ήταν η δικιά του πατρίδα, όχι του μαλάκα του ξένου που ποιός ξέρει τι σκατά αρρώστιες κουβάλησε μαζί του απ'την κωλοχώρα που κουβαλήθηκε.
Ξυπνούσε κάθε μέρα νωρίς το πρωί αν και δεν έιχε πουθενά να πάει. Δεν είχε φίλους, ήταν επιλογή του πια. Από μικρός δεν είχε παρέες, σ'εκείνο το κωλοσχολείο που είχε πάει και δεν το τελείωσε, όλοι οι συμμαθητές του ήταν κάτι μισητά πλάσματα, αλήτες, που τον κορόιδευαν για χρόνια ολόκληρα για τα τεράστια γυαλιά που φορούσε πάνω στο σκελετωμένο του πρόσωπο που τον έκαναν να μοιάζει σαν έντομο. Μετά το σκηνικό με την άλλη δε, του έκαναν τη ζωή του κόλαση οι μαλάκες. Αυτή ήταν πολύ μεγάλη καριόλα, τον έφτυσε μπροστά σε όλους ενώ εκείνος ήταν ερωτευμένος μαζί της για χρόνια κι έπειτα έκανε ότι τον αγνοεί μόνο και μόνο για να τον ανάβει και μετά τον κοίταζε και χαμογελούσε. Όταν οι άλλοι τον κορόιδευαν εκείνη του χαμογελούσε!Συγκαταβατικά εντελώς η πουτάνα!Σαν να τον λυπόταν. Αλλά...,μπορεί να πέρασαν χρόνια...,της έδειξε εκείνος ποιός είναι πιο δυνατός. Εκεί που βρίσκεται τώρα αυτή,δεν θα μπορέσει να του χαμογελάσει έτσι με λύπηση ποτέ ξανά.Κι εκείνος δεν τη σκέφτεται πια. Βδομάδες τώρα παρατηρεί την κοκκινομάλλα στη γειτονιά. Μένει στο σπίτι απέναντι ακριβώς απ'το δικό του. Μια εσωτερική αυλή τους χωρίζει.
Την κοιτάζει απ'το παράθυρό του πολλές φορές τη νύχτα καθώς εκείνη ξεντύνεται.Είναι σίγουρος οτι τον έχει καταλάβει που την παρακολουθεί γιαυτό ξεντύνει το κορμί της απ'τα πρόστυχα ρούχα που φοράει ,έτσι, μ'αναμμένα φώτα, επίτηδες το κάνει ,άλλη πουτάνα κι αυτή- αλλά θα της δείξει αυτός, μόνο να βρεί ευκαιρία να λείπει η μάνα της απ'το σπίτι, η κωλόγρια, γρι ελληνικά δε μιλάει τόσα χρόνια εδώ.

Εκείνο το πρωί πήγε πάλι στο υπόγειο βιβλιοπωλείο με τα μεταχειρισμένα. Εκεί έβρισκε τα πιο ενδιαφέροντα απ'τα βιβλία του αλλά σύντομα έπρεπε να αρχίσει να ψάχνει γι' άλλο. Οι μαλάκες ξερόλες που δούλευαν εκεί τον έπαιρναν στο ψιλό κάθε φορά που πήγαινε στο ταμείο με κάποιο απ'τα βιβλία που επέλεγε να αγοράσει, βιβλία που είχαν αλλάξει δεκαδες χέρια μέχρι να φτάσουν στα δικά του και να του μεταφέρουν τις πολύτιμες γνώσεις που περιέκλειαν και ενίσχυαν τις θεωρίες του. Βασικά μια ήταν η θεωρία του.Απλή και λειτουργική. Ο κόσμος που ήταν πλημμυρισμένος από τόσους βρώμικους χίπηδες, τόσους αλήτες ξένους, τόσες πόρνες, τόσους μικρόνοους ανθρώπους που καμμία σχέση δεν είχαν μ'εκείνον άξιζε να χαθεί,να καταστραφεί. Γιαυτό είχε εντατικοποιήσει την έρευνά του σχετικά με τις σκοτεινές δυνάμεις του μυαλού, ήταν σίγουρος ότι αν έβρισκε εκείνη τη συνταγή, τη χαμένη στους θρύλους νεκρών πια πολιτισμών θα μπορούσε να ανοίξει το πνεύμα του σε νέους τόπους και συνάμα να κυριαρχήσει μ'ένα βλέμμα πάνω στις ψυχές των ανθρώπων.
Τη συνταγή του Σατανά. Μόνο που δεν ήξερε πού να τη βρεί. Κι είχε και τους ανεγκέφαλους πελάτες και πωλητές του βιβλιοπωλείου να κρυφογελάνε πίσω απ'την πλάτη του από τότε που έκανε μια νύξη γι'αυτή. Νόμιζαν πως δεν τους άκουγε; πως δεν τους είχε καταλάβει;; Αυτοί θα ήταν οι πρώτοι που θα κατέστρεφε.Μόνο και να'πιανε στα χέρια του τη συνταγή με τα σπάνια υλικά και τα μαγικά λόγια...

Γύρισε σπίτι το βράδυ.Στο παράθυρο του απέναντι σπιτιού εκείνη πάλι ξεντυνόταν.Του φάνηκε πως τον κοίταξε. Ήταν σίγουρος πως το βλέμμα της, πρόστυχο όπως κι η ίδια, τον καλούσε. Αυνανίστηκε κολλημένος στο τζάμι, με την εικόνα της,όπως και κάθε βράδυ. Απόψε θα γίνει.

Πέταξε το καινούριο του βιβλίο πάνω στο κρεβάτι.Εκείνο αναπήδησε στο στρώμα και άνοιξε ανάμεσα στην τελευταία σελίδα και το οπισθόφυλλο.Πρόσεξε πως το τελευταίο ήταν ελαφρώς φουσκωμένο.Μέσα στο μυαλό του χίλιες σκέψεις. Έσκισε βιαστικά με ένα χαρτοκόπτη, τον ίδιο που είχε σβήσει και το χαμόγελο της παλιάς του συμμαθήτριας, το χαρτόνι και μέσα βρήκε ένα κομμάτι παλιό χαρτί. Κιτρινισμένο και φθαρμένο. Χειρόγραφο. Ίσα -ίσα ξεχώριζε τις λέξεις-λέξεις γραμμένες με κόκκινο μελάνι-μήπως ήταν αίμα;

"Die eier von Satan."

Η καρδιά του πετάρισε και για μια στιγμή ένοιωσε το δέρμα του να καίει, τους μύες να συσπώνται ασυγκράτητα και πέρα από κάθε έλεγχο. Κατάλαβε οτι ήταν στα γερμανικά.
Άρπαξε το λεξικό. Μέσα στο μυαλό του χίλιες σκέψεις. Αυτό είναι. Οι φαντασιώσεις χρόνων που κλείδωνε μέσα του από τότε που ήταν παιδί άρχισαν να γλυστρούν σαν ταινία μπροστά απ'τα μάτια του,να χορεύουν ένα τρελό χορό από αίμα. Το μίσος του τον κατέκλυζε κι έκανε τα χέρια του να τρέμουν, η αδημονία της εκδίκησης τον καύλωνε.Ένοιωθε έτοιμος.


"Die eier von Satan.

Eine halbe Tasse Staubzucker
Ein Viertel Teelöffel Salz
Eine Messerspitze tuerkisches Haschisch
Ein halbes Pfund Butter
Ein Teelöffel Vanillenzucker
Ein halbes Pfund Mehl
Einhundertfuenfzig Gramm gemahlene Nuesse
Ein wenig extra Staubzucker
... und keine Eier

In eine Schuessel geben
Butter einruehren
Gemahlene Nuesse zugeben und
Den Teig verkneten

Augenballgroße Stuecke vom Teig formen
Im Staubzucker wälzen und
Sagt die Zauberwörter
Simsalbimbamba Saladu Saladim

Auf ein gefettetes Backblech legen und
Bei zweihundert Grad fuer fuenfzehn Minuten backen und
KEINE EIER

Bei zweihundert Grad fuer fuenfzehn Minuten backen und
Keine Eier .."

Ξεκίνησε τη μετάφραση της μαγικής συνταγής με άγριο βλέμμα ικανοποίησης.Επιτέλους.Τώρα θα έδειχνε τι αξίζει!

"Τα αρχίδια του Σατανά.

Μισό φλυτζάνι ζάχαρη άχνη
ενα τέταρτο του κουταλιού του γλυκού αλάτι
στη μύτη του μαχαιριού Τούρκικο χασίσι....
....................................αλεύρι........................
.......................βανιλια-ζάχαρη.......................
............καρύδια..............................................
......................................................................
.......................................................................
και ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΓΑ
Simsalbimbamba Saladu Saladim"

Ε;; ΤΙ ΣΚΑΤΆ;;!!
Το μυαλό του συγκρούστηκε με ένα τεράστιο ερωτηματικό.
Για λίγα δευτερόλεπτα δε μπορούσε να σκεφτεί τίποτα. Κοιτούσε μόνο το παλιό κιτρινισμένο χειρόγραφο με βλέμμα απλανές και μάτια κόκκινα.
Οι σκέψεις του ήρθαν όλες μαζί με την ορμητικότητα τυφώνα.Κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Τα δάκρυα ήρθαν καυτά στα μάγουλά του, μαζί με το Μίσος και την Οργή.
Σηκώθηκε αργά και κοίταξε πάλι το χειρόγραφο. Ήταν ψεύτικο. Ήταν όλα ενα άρρωστο ψέμμα, μια σκληρή φάρσα. Όλος ο κόσμος ήταν εναντίον του, τον μισούσαν και τους μισούσε...,ω,πόσο τους μισούσε όλους!
Έκλαιγε για ώρες....
Κι όταν στέρεψε...,απόμεινε να κοιτάζει με γυαλιστερά μάτια τα κόκκινα γράμματα.


Aυτό που μόλις διαβάσατε, είναι η μουσική ιστορία μου μετά από πρόσκληση της αγαπημένης she .
Οι κανόνες είναι:
1. Διαλέγεις όσα τραγούδια θέλεις από έναν
καλλιτέχνη, άντρα ή γυναίκα, έλληνα ή ξένο, οποιουδήποτε ρεπερτορίου.
2. Σκέφτεσαι μια μικρή ιστορία. 10-20 γραμμές είναι αρκετές, αλλά μέχρι όσο θες.
3. Εντάσσεις μες στην ιστορία σου στίχους από αυτά τα τραγούδια και τους
επισημαίνεις ώστε να καταλαβαίνουμε ποιοι είναι.
4. Αν μπορείς συνοδεύεις
την ανάρτησή σου με τους ανάλογους ήχους.
5. Καλείς κι άλλους να σου πουν τη
δικιά τους Μουσική Ιστοριούλα.

Οι στίχοι που χρησιμοποίησα είναι από το Die eier von Satan των Tool(λατρεία).
Όποιος θέλει μπορεί να παίξει!
Θέλω πολύ όμως να δώ τι ιστορία θα σκαρφιζόταν η καλή μου deadend mind και oι άπαιχτοι thogias και tuco !


Υγ. το βιντεάκι απο youtube μπήκε δυο φορές και τώρα δε μπορώ να το βγάλω.
(Πάντως δημιουργεί μια αίσθηση κύκλου στο ποστ που ολοκληρώθηκε στο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης)