Μας φτύνουν ακόμα και τα μηχανήματα... ή αλλιώς το άκρον άωτον του φτυσίματος.

Αφιερωμένο στην Άντζυ, προστάτιδα, νεα φίλη και λίγο γκαντέμω(λιγουλάκι-όσο πατάει η γάτα....)

Η Άντζυ πρέπει να κάνει ανάληψη χρημάτων, δεν μπορεί να φύγει από τη δουλειά οπότε εμπιστεύεται σε μένα, την έτερη γκαντέμω, κάρτα και pin ώστε να κάνω εγώ την ανάληψη γιατί έχω εξωτερικές δουλειές και θα βγω.
Φτάνοντας στο atm, βλέπω οτι μια κυρία είναι ήδη εκεί και εξυπηρετείται. Περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου, δε βιάζομαι και να γυρίσω πίσω...
Φεύγει η κυρία και το μηχάνημα μου βγάζει το γνωστό μήνυμα " βάλτε την κάρτα σας". Δείχνει να λειτουργεί μια χαρά. Βάζω την κάρτα-προσέχω να τη βάλω σωστά κι όχι απο την ανάποδη π.χ- ενώ ταυτοχρόνως βγάζω και από την τσέπη το χαρτάκι με τον κωδικό pin να τό'χω έτοιμο για να το πληκτρολογήσω.
Όλη αυτή την ώρα σκέφτομαι-καθότι και φοβιτσιάρα- μην τυχόν συμβεί καμιά στραβή και ανακαλύψουν από την τράπεζα ότι δεν είμαι η ιδιοκτητρια και μου κρατήσουν την κάρτα και με περάσουν για κλεφτρόνι και καλέσουν την αστυνομία και μετα τί θα πώ στην Άντζυ;
Καθησυχάζω τον εαυτό μου στη σκέψη οτι απλώς γίνομαι παρανοΐκή κι ότι ό,τι κι αν συμβεί η Άντζυ θα με υπερασπιστεί και όλα καλά.
Σηκώνω τα μάτια από το χαρτάκι και είμαι με το δάχτυλο προτεταμένο, έτοιμη να πληκτρολογήσω.
Κι εκείνη την ώρα το μηχάνημα τα φτύνει και μου "φτύνει" και την κάρτα έξω. Δε χάνω το θάρρος μου, συμβαίνουν αυτά και σπρώχνω πάλι την κάρτα μέσα. Η οθόνη του μηχανήματος γίνεται μαύρη και μαύρες σκέψεις με τυλίγουν ....το χάλασα το μηχάνημα, πάει... ελέγχω τα πάντα. Βγάζω την κάρτα, την κοιτάζω καλά, προσπαθώ να βρω ένδειξη από πού μπαίνει μήπως την έβαλα λάθος, στο μεταξύ η οθόνη του atm ανάβει πάλι και μου γράφει " βάλτε την κάρτα σας". Ενταξει, δεν το χάλασα τελικα...
Προσπαθώ ξανά αν και λίγο αποθαρρυμένη. Η κάρτα δε μπαίνει. Οκ την είχα βάλει λάθος, άαααρα την πρώτη φορά την είχα τοποθετήσει σωστά. Άλλη μια. Η κάρτα μπαίνει αλλά αμέσως η οθόνη σβήνει ξανά και φρουπ! πετάει την κάρτα έξω πάλι. Πεισμώνω. Δε θα με νικήσει ένα μηχάνημα. Επιχειρώ τα ίδια 3-4 φορές ακόμη ώσπου...το μηχάνημα δεν δέχεται καθόλου πια την κάρτα ούτε ακόμα κι απ'τη σωστή μεριά.
Φαντάζομαι φώτα να αναβοσβήνουν και προειδοποιητικούς ήχους, μηνύματα τύπου "το atm θα αυτοκαταστραφεί σε 5 δευτερόλεπτα". Τίποτα φυσικά απ'όλα αυτά δε συμβαίνει και γυρνάω άπραγη και άφραγκη.
Η Άντζυ όταν ακούει τα γεγονότα σκάει στα γέλια και πετάει την ατάκα -τίτλο αυτής της ανάρτησης.
Γελάω κι εγώ με τη φάση και με τη γκαντεμιά μας.

Η Άντζυ είναι γαμώ τα παιδιά.

Και επίσης τείνω να καταλήξω ότι η αληθινή γκαντέμα αυτής της ιστορίας είναι η κυρία που εξυπηρετήθηκε πριν από μένα.Αυτή το χάλασε, αυτή φταίει!